Op dit plaatje zie je  Sebastiaan, vastgebonden aan een boom en beschoten met pijlen. Waar had hij dat aan te danken? Sebastiaan was het hoofd van de lijfwacht van de Romeinse keizers. Hij was een christen in een tijd dat die nog vervolgd werden door de Romeinen. Keizer Diocletianus ontdekte dat Sebastiaan christen was en liet hem op een veld buiten Rome aan een paal binden en door boogschutters doodschieten. Dat zie je op dit plaatje. Hij werd voor dood achtergelaten, maar overleefde de executie. Dat was nog niet genoeg voor een heiligverklaring. Een vrouw, Irene, vond hem, nam hem mee naar huis en verzorgde hem. Sebastiaan knapte op en ging het geloof prediken. Toen Diocletianus dat hoorde, liet hij Sebastiaan doodknuppelen en in het riool gooien. Zijn lichaam werd uit het riool gehaald en begraven in de catacomben van Rome.

Even terug naar dat lichaam. Check die spieren! Waarom hangt dat broekje zo laag? En wat moeten we denken van die langwerpige pijlen die al die lichaamsopeningen ingaan? In de middeleeuwen kreeg je niet zo veel kansen om een mooi  mannenlichaam te zien, laat staan om er eens lekker lang naar te kijken. Voor vrouwen was dit al lastig, maar voor mannen ondoenlijk: homoseksualiteit was in die tijd nog streng verboden. Sebastiaan bracht een oplossing. Je kon, in dit boek of in een kerk, uren ongestoord naar hem turen – terwijl je vroom aan het bidden was natuurlijk.

De afbeelding staat in een getijdenboek, een boek met allerlei gebeden die bedoeld waren om thuis (dus niet in de kerk) op gezette tijden te lezen. Het boek werd in 1524 geschreven in Parijs. Er staan nog meer plaatjes in van heiligen. In de kalender aan het begin van het boek staan afbeeldingen die activiteiten uit de maanden van het jaar laten zien, afgewisseld met sterrenbeelden.

Waar?
Het plaatje is terug te vinden welke met signatuur MMW 10 F 33 ligt opgeslagen in het Huis van het Boek in Den Haag.