Het laatste oordeel is gekomen. Tijd om de brave zielen naar de hemel te begeleiden en de slechte zielen de hel in te gooien. De hemel is een mooie stad, terwijl de hel eruit ziet als een brandende muil van een verschrikkelijk monster. Om-nom-nom.
Het laatste oordeel is gekomen. Tijd om de brave zielen naar de hemel te begeleiden en de slechte zielen de hel in te gooien. De hemel is een mooie stad, terwijl de hel eruit ziet als een brandende muil van een verschrikkelijk monster. Om-nom-nom.
Van boven kijkt Jezus toe, samen met Maria en Johannes de Doper. Beneden gooit een duivel een nieuwe ziel in de hel. De engel, die de brave zielen naar de hemel brengt, kijkt met grote ogen naar de duivel. Petrus, die aan de hemelpoort staat, kijkt ook verbaasd naar het hellegat. Eigenlijk heeft iedereen van die rare uitpuilende ogen. En geef toe, jij zou ook verbaasd kijken als je dit zou meemaken.
Die grote, donkere ogen, zien er misschien raar uit, maar ze zijn ook handig. We weten namelijk niet wie de afbeeldingen in dit boek gemaakt heeft. Zijn naam staat er niet bij. Maar alle poppetjes in dit boek hebben dezelfde grote, donkere ogen. Daarom heeft de kunstenaar de noodnaam gekregen de “Zwarte-ogenmeester”. Als we dezelfde ogen in een ander boek tegenkomen, kunnen we zeggen dat die afbeeldingen waarschijnlijk ook zijn gemaakt door de “Meester van de Donkere Ogen” of door iemand uit zijn (of haar?) omgeving.
KB Nationale Bibliotheek
Het plaatje is terug te vinden in de KB Nationale Bibliotheek in Den Haag, onder signatuur 76 G 9.